Mekhar gjekk direkte til retten.
Eg heldt fram med å dilte etter. Det var smekkfullt der, der var seks eller sju
journalistar og minst tre tilhøyrarar. Lokalet var ikkje berekna på så mange
tilhøyrarar, men dommaren overhøyrde forslag om å finne eit større lokale.
Retten er sett! sa
han berre.
Det var Leirfall
fyrst. Ein fullmektig las opp siktinga og tilståinga som Leirfall hadde signert,
og sa at Mark S. Mekhar kunne avgje forklaring om det var ynskjeleg. Dommaren
såg på forsvararen. Me aksepterer to veker varetekt, sa denne. Me påstår fire
veker med brev og besøksforbod, sa politifullmektigen.
Fire veker – to med
brev og besøksforbod, sa dommaren, og såg frå forsvarar til aktor og attende
før han slo klubba i bordet og sa: Retten er heva.
Leirfall,
forsvararen og dei to tenestemennene som fylgde Leirfall, toga ut. Dommaren og
politifullmektigen snakka lågt saman og såg på klokka. Silje Sjusete kom inn
med ein stor koffert og tok til å lesse papir opp på pulten. Dommaren gjekk ut.
Skjetne og to politimenn kom inn. Dommaren kom inn att og alle reiste seg.
Ingen tok opp att dette med trengsla.
Retten er sett! sa
dommaren att.
Den same
politifullmektigen las opp siktinga mot Reinhardt Skjetne. Den var kort og
omtalte fire drap, at sikta hadde vedgått dei faktiske tilhøva, og at det var
to augevitne til alle drapa, ein hadde vore i avhøyr og signert forklaring vart
lagt fram, det andre augevitnet var mindreårig og hadde ikkje vore avhøyrt så
langt. Her ville gjerne aktoratet leggje fram etterforskingsleiaren si munnlege
forklaring. Påstanden var fire veker med brev og besøksforbod.
Silje Sjusete fekk
ordet og sa at Skjetne vedgjekk dei faktiske tilhøva, men meinte seg ikkje
straffskuldig, og at det ikkje var fare for øydelegging av prov og heller ikkje
var fare for gjentaking, og at påstanden derfor var lauslating.
Så slapp Mekhar til.
Med ein gong han begynte, tenkte eg at han snakka til journalistane, ikkje til
Retten.
Eg er nøydd til å
begynne med eit forhold som kan vere ei anna sak, men som òg kan vere nært
knytt til denne. Det gjeld grov mishandling og innelåsing av Faadumo Awale
Samakab og seinare frakting av henne i medvitslaus tilstand fram til
drapsstaden der tiltala her er sikta for drap på henne pluss Mehmet Habini,
Linda Dahlin Loe og Olave Mario de la Polvora.
Det er grunn til å
tru at Samakab vart mishandla i lokala til Sentrumsforeininga av leiaren der,
ein mann med namn Kent Karlsen. Det er ein patrulje på veg for å hente han inn
til avhøyr no. Årsaka til mishandlinga kan ha vore at Samakab hadde avslørt kor
Kent Karlsen hadde gøymt dotter til Linda Dahlin Loe.
Kent Karlsen hadde
bortført denne dottera om morgonen. Kvelden før hadde han kome med eit
drapstrugsmål mot Linda Dahlin Loe. Samakab og Loe var tidlegare kollegaer og
truleg vener, og Samakab var kjend med trugsmålet. Det kan ha vore årsaka til
at Samakab tok bortføringa så alvorleg at ho plasserte ein sporbar telefon i
bilen til Karlsen. Dermed kunne ho dirigere Linda Dahlin Loe og to vener av
henne fram til staden der Kent Karlsen hadde låst barnet inne i ein kjellar.
Me har grunn til å
tru at Karlsen fann ut kva Samakab hadde gjort, og at dette var årsaka til
mishandlinga. Ho har truleg vore medvitslaus og ute av stand til å kome seg
bort etter mishandlinga. I tillegg er det grunn til å tru at han låste henne
inne i eit vaskerom i kjellaren i Sentrumsbygget fram til han – eller ein
medhjelpar – frakta henne fram til drapsstaden.
Karlsen gjekk så i
radiostudioet til Media Osen og lanserte den røvarhistoria som alle dei karane
som sit her bakarst gjekk fullstendig ukritisk på, nemleg at det var mora og
dei som hjelpte henne, som var kidnapparane. Og for å sprite historia ekstra
opp, sa han at dei var ei muslimsk terrorgruppe. Eg er ikkje imponert over
media i denne saka – dei har avslørt ein verdssensasjon utan å skjøne det
sjølve – for dette må vere den fyrste muslimske terrorgruppa som har fleirtal
av kristne medlemmer.
Eg må be om at aktoratet
held seg til saka, sa dommaren. Men han flirte bredt.
Orsak, sa Mekhar.
Basert på historia om denne terrorgruppa vart det organisert tre forsøk på å
stanse bilen med mor og dotter. Reinhardt Skjetne som sit her, var den tredje
og siste. Han stod i skuggen ved muren då dei kom fram. Planen var at dei
skulle bestille ein pizza medan det vart undersøkt om det var trygt for mor og
dotter å reise heim. Skjetne kom fram frå gøymestaden sin og skaut fyrst Mehmet
Habini. Linda Dahlin Loe sprang så på han for å freiste å stoppe han. Han skaut
henne i hovudet på kloss hald. Olave Mario de la Polvora freista også å hjelpe
Loe. Han var den siste som vart skoten.
I avhøyr har sikta
fortalt at det var Gud som hadde bede han å drepe Habini av di muslimane skal
ha planar om å utslette den kvite rasen. Han skulle òg drepe ein skodespelar av
same grunn. Han hevdar at dei andre tre måtte drepast for å få utført dette
oppdraget. Etterforskinga så langt har ikkje avklart kva motiv han hadde, og
korleis samanhengen er mellom han og trugsmålet som Kent Karlsen sette fram mot
Linda Dahlin Loe. Det vert krevjande å avdekkje dette, og det er inga tvil om
at Skjetne kan øydeleggje bevis om han vert lauslaten. Som nemnd har han òg
sagt at Gud har bede han å drepe ein til, og det er ingen grunn til å tvile på
Skjetne si religiøse inderlegheit. Så gjentakingsfaren er uvanleg stor. Takk.
Det var hektisk
aktivitet på pressebenken. Dei skreiv så lyden var plagsam. Dommaren sat ei
stund og såg på dei, heilt til dei tok til å gløtte opp for å sjå kvifor det
vart så stille.
Eg minner om at det
er referatforbod frå fengslingsmøte! sa han.
Smokk – så slo dei
att notisbøkene sine og sat som uskikkelege skulegutar, tekne på fersken.
Forsvarar? sa dommaren.
Der er mykje å seie!
sa Sjusete. Mykje! Men hovudsaka er: Kan Skjetne øydeleggje prov? Kva prov
skulle det vere? Det fins jo ikkje eit einaste prov å øydeleggje! Alt aktoratet
har lagt fram, er spekulasjonar. Det finst berre eit augevitne, og ho har
stadfest at dei som diverre omkom, gjekk til åtak på min klient. Kva denne Kent
Karlsen skulle ha sagt eller gjort, vedkjem ikkje denne saka i det heile teke!
Men den demonstrerer kor panikkarta politiet no kjempar for å fri seg frå
stempelet om å vere nyttige idiotar for internasjonale terrororganisasjonar!
Dette er inga
straffesak. Dette er eit fengslingsmøte. Me har fått demonstrert at politiet
sin taktikk er reine spekulasjonar og eventyrforteljingar for galleriet. Det
kan ikkje øydeleggjast – i alle fall ikkje av ein forskar som Skjetne. Me krev
lauslating her og no.
Fire veker – brev og
besøksforbod! sa dommaren, såg på forsvararen. Ho trekte på skuldrene, og han
slo klubba i bordet. Retten er heva! sa han.
Det var sanneleg
journalistane òg, i same sekund.
Alle ville vete
korleis han stava namnet sitt, om han kunne verte med utanfor for eit bilete,
om han kunne repetere det han hadde sagt.
Nei, sa han.
Er Kent Karlsen
arrestert? sa han eine.
Ingen kommentar.
Men du sa det jo
nettopp?
Det var i
fengslingsmøtet – og der var det referatforbod. Farvel!
sa Mark S. Mekhar.
Til avsnitt 72
Nye avsnitt kvar mandag, onsdag og fredag.
Boka er no i sal
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar