mandag 23. desember 2013

89: Etterord

Det er gått eitt år etter alt dette, Retten handsama det som fire saker, og hadde ingenting alvorleg å utsetje på etterforskinga.
Randulf Leirfall, stefaren, vart dømd for å ha misbrukt Malin Meyer gjennom lang tid, og for så å ha teke livet av henne då Olave Mario de la Polvora hadde «sett henne opp mot han». Retten fann ikkje noko i Olave sine handlemåtar som kunne verke formildande for stefaren.
Reinhardt Skjetne var lenge til judisiell observasjon. Det var sterk usemje mellom fagfolk om han var strafferettsleg tilrekneleg eller ikkje. Retten valde å bygge dommen på synet til dei som meinte at han var tilrekneleg, og at han kunne og skulle ta konsekvensane av det han hadde gjort. Han vart dømd for forsettleg drap på Faadumo, Mehmet, Linda og Olave Mario.
Bloggpostane som Reinhardt Skjetne hadde gjort klare den fryktelege kvelden, heldt fram med å kome ut heilt til etter rettssak og dom. Då han begynte soninga, fekk han tilgang til datamaskin og internettbruk og kunne arbeide vidare med å skrive om store løgner som dekkjer over den sataniske planen om å utslette Guds Utvalde Folk, etterkomarane av dei ti tapte israelske stammane, dei kvite, protestantiske europearane. Etter kvart skreiv fleire universitetsfolk innsiktsfullt om problemstillinga – det var både historikarar, teologar og ein medisinar (han kritiserte Forskingsrådet for ikkje å ha løyvd pengar til eit gentestingsprosjekt som kunne ha verifisert påstandane). Alle presiserte at dei tok avstand frå Skjetne sine handlingar, men at dei som kritiske intellektuelle ikkje kunne avvise diskursen.
Ivor Iveland konkurrerte med Skjetne om å halde initiativet i debatten. Båe to la hovudvekta på at Europa alt var inne i ein krig på liv og daude om kulturell og rasemessig identitet, og at dei sjølve var fortroppar i denne krigen.
Kent Karlsen vart etterforska for grov mishandling og medverknad til drap på Faadumo, men saka vart lagt bort utan tiltale på grunn av manglande bevis eller vedgåing. Han var òg under etterforsking for drap på Angelique Fuglesang. Dette vart lagt bort utan tiltale av same grunn. Til sist vart han sikta og pådømd ei bot for aktlaus handsaming av våpen ved å leggje skytevåpen og ammunisjon i same emballasje i ei usikra postkasse. Sjølve dødsfallet til Angelique Fuglesang vart dermed arkivert som ei ulukke.
Eg vart sikta og pådømd ei litt høgare bot på same grunnlag, for å ha kjøpt fire uregistrerte pistolar med ammunisjon, lagt ein pistol med magasin i søppeldunken til Meyer, sendt ein pistol med magasin i posten til Sentrumsforeininga, lagt ein under ein benk ved moskeen og ein i buskane ved fontena på Kulturtorget. Eg hadde ein forsvarar som – mot min vilje – tok med i prosedyren at det var snakk om eit kunstprosjekt, og dommen uttalte bestemt at dette i så fall ikkje var å rekne som formildande. Dette fekk eit etterspel på kultursidene til Medie Osen der ein litteraturprofessor skreiv at bruk av rettsapparatet mot kunsten var uttrykk for ei tiltakande forflating og vulgarisering av dei kulturelle særtrekka ved byen her. I nokre dagar var det stor interesse for dette, Ronny Briseid ville lage laurdagsportrett til Medie Osen, og Rudolf Steiner ville lage samtaleprogram, men då eg sa nei til begge med den forklaring til at eg sjølv var i ferd med å skrive bok om saka, døydde interessa bort.
Malin si grav har vorte halden vakkert ved like fram til no. Eg skjønar det slik at Anne Henriksen fru Meyer, Souhaila og Carmen byter om å pynte den.
Angelique Fuglesang fekk aldri noka grav. Ho vart kremert i tråd med kommunen sine retningsliner. Urna er klar for nedsetting på ein gravplass, men så langt har ingen henta henne. Byrået hennar vart seld til konkurrenten og lagt ned. Det vart ikkje så mykje att til arvingane når bustyret sine kostnader var gjorde opp.
Linda ligg i same grav som sonen Sander. Ingrid går framom der mest kvar einaste dag, på veg til og frå skulen. I helgene er ho der ofte saman med Irene Guri Andersen Halvorsen. Dei bur saman, dei to. Det er framleis ein fosterheim, men Irene Guri har søkt om å få adoptere Ingrid.
Faadumo og Mehmet ligg nær kvarandre på den muslimske delen av gravplassen i Fi-marka. Der er så godt som alltid friske blomar der. Noreen har teke eit særleg ansvar, elles er både Sheila Hasina og Liana der ofte. Ingrid og Irene Guri har vore der fleire gonger, og to gonger var Ingrid der saman med Eva Trotto Moe. Begge gongene gjekk dei fyrst til Mehmet og så vidare til Faadumo der Ingrid fortalde om kor klok og modig ho var, mest som Linda sjølv.
Olave Mario de la Polvora har fått ei stor støtte på den katolske kyrkjegarden. Den vart reist av den chilenske foreininga. Carmen, borna og barneborna hennar held grava vakker, og den 11. september i år vart det lagt ned krans der i samband med heidring av ofra for fascismen.
Karina Burane har begynt å gå med solbriller. Ho snakkar ikkje så mykje som før, bortsett frå når ho forsvarar sambuaren sin. Det er Kent Karlsen. Han har visst vore utsett for ei samansverjing og mista jobben. Sterke krefter har alltid forfylgd han.. Dei bur i eit hus med svært vanskelege dører.
Margareta Ostarcevic og Ingrid Dahlin Loe er begge vortne fjorten år. Dei har starta ein blogg saman. Den heiter Heltar. Så langt har dei skrive interessant og vakkert både om Faadumo, Linda, Olave Mario de la Polvora og Mehmet. Det er ei stor glede å  tale med dei og fylgje med utviklinga deira, det gir meg tru på framtida,
Etter rettssaka sa Mark S. Mekhar til meg: No kan vi ta ein middag saman. Vi gjekk til «Marias Maharaja» att. Der spurde han om eg hadde forstått meir etter å ha dikta opp alt dette .
Eg sa som sant var at eg ikkje visste. Eg trudde ei stund at byen var på full fart mot eit slags fascistisk fleirtalsdiktatur, bygd på frykt for minoritetar og løynde konspirasjonar. Men så trakk den bylgja seg attende, og det såg ut til at byen la seg til som før., som han har brukt å ligge i all si tid. Men kan det være så enkelt? Spurde eg.
Nei sa han. Det trur eg ikkje.


Slutt

Bloggversjonen vert liggande ute inntil vidare



Boka er i sal fram til opplaget er ute. 




Norli Galleriet bokhandel, Bergen  

Bokkkilden

Tanum nettbokhandel 

Haugen Bok 



Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar